Este ano o Día das Letras Galegas estivo dedicado ao poeta chairego Manuel María. Desde o noso instituto quixemos facerlle unha homenaxe que interactuase coa súa obra. Algunhas clases elaboraron poemas colectivos a partir dalgunhas palabras extraídas dos seus versos. Cada alumnX escollía unha palabra ao chou que Manuel María empregara na súa obra. 1º da ESO A colleu palabras da poesía social, 1º B da poesía intimista e de recreación da paisaxe mentres que 1º de Bacharelato creou o seu texto a partir da poesía amorosa. Coa palabra seleccionada cada un dos rapaces escribiu un verso que debía incluír o vocábulo elixido, sen pensalo moito para deixar fluír a imaxinación. Velaí van os resultados:
Por fin chegou á súa plenitude
a nosa lingua común é o que nos define
Saleta, adorada muller
nidia coma ninguén
hai que florecer na primavera
a súa beleza impoñente
como unha roseira en primaveira
a tenrura dos teus ollos faime suspirar
sempre dan ganas de espertar á luz do día
o cantar dos paxaros ao mencer
o amor é a luz que nos fai brillar
hai que defender máis a lingua
chama ás portas do seu corazón
ti es listo
cando o verdadeiro sentido arrima
gustoume ver o Culompai sobre o mar
1º BACHARELATO (A2)
Ao envellecer estamos máis preto da morte.
Esta chama non se disipa nin debaixo da choiva.
Soñar é disfrutar
mentres o sol guía o camiño.
O tentador pescozo para dar unha colleja
-ti es un paspallán.
Cando pasaba polo bosque vin algo sobrehumano
Saleta, miña dozura de primavera
poderiamos querer algo así,
as flores florecen no campo
vivir a carón dos teus
tan común como a choiva en Galicia
coa túa tenrura enfeitízasme
amor descosido, corazón ferido…
o 23 de xuño celébrase san Xoán
con plenitude de xente