Este ano o Día das Letras Galegas estivo dedicado ao poeta chairego Manuel María. Desde o noso instituto quixemos facerlle unha homenaxe que interactuase coa súa obra. Algunhas clases elaboraron poemas colectivos a partir dalgunhas palabras extraídas dos seus versos. Cada alumnX escollía unha palabra ao chou que Manuel María empregara na súa obra. 1º da ESO A colleu palabras da poesía social, 1º B da poesía intimista e de recreación da paisaxe mentres que 1º de Bacharelato creou o seu texto a partir da poesía amorosa. Coa palabra seleccionada cada un dos rapaces escribiu un verso que debía incluír o vocábulo elixido, sen pensalo moito para deixar fluír a imaxinación. Velaí van os resultados:

Por fin chegou á súa plenitude

a nosa lingua común é o que nos define

Saleta, adorada muller

nidia coma ninguén

hai que florecer na primavera

a súa beleza impoñente

como unha roseira en primaveira

a tenrura dos teus ollos faime suspirar

sempre dan ganas de espertar á luz do día

o cantar dos paxaros ao mencer

o amor é a luz que nos fai brillar

hai que defender máis a lingua

chama ás portas do seu corazón

ti es listo

cando o verdadeiro sentido arrima

gustoume ver o Culompai sobre o mar

 

1º BACHARELATO (A2)

 

Ao envellecer estamos máis preto da morte.

Esta chama non se disipa nin debaixo da choiva.

Soñar é disfrutar

mentres o sol guía o camiño.

O tentador pescozo para dar unha colleja

-ti es un paspallán.

Cando pasaba polo bosque vin algo sobrehumano

Saleta,  miña dozura de primavera

poderiamos querer algo así,

as flores florecen no campo

vivir a carón dos teus

tan común como a choiva en Galicia

coa túa tenrura enfeitízasme

amor descosido, corazón ferido…

o 23 de xuño celébrase san Xoán

con plenitude de xente